Vorige week ging het niet langer. Wael Al-Dahdouh is naar Qatar geëvacueerd voor een medische behandeling. De 53-jarige Al-Jazeera-bureauchef in Gaza raakte in december gewond bij een Israëlische drone-aanval, waarbij zijn cameraman werd gedood. Even later stond hij met verband om zijn pols weer verslag te doen. Het tekent zijn doorzettingsvermogen, maar na drie tragische maanden heeft ‘de stem van Gaza’ de enclave tijdelijk verlaten.

Iets langer dan een week voordat Dahdouh naar Qatar vertrok, verloor hij zijn oudste zoon Hamza (27), die ook als journalist werkzaam was voor Al Jazeera. Op de terugweg van een opdracht werd de auto waarin Hamza met twee collega-journalisten zat, getroffen door een Israëlische raketaanval. Het Israëlische leger zegt bewijs te hebben dat de zoon lid was van de terroristische Palestijnse Islamitische Jihad. Persvrijheidsgroepen ontkennen die claim.

Volgens het Comité ter bescherming van journalisten (CPJ) zijn er sinds 7 oktober zeker 76 Palestijnse journalisten gedood tijdens de oorlog in Gaza. ,,Wat er met Dahdouh is gebeurd, vertegenwoordigt wat er al tientallen jaren gebeurt met Palestijnse journalisten. Het verschil is dat andere journalisten minder bekend zijn en daarom kregen hun zaken minder internationale aandacht’’, zegt Maha Hussaini, een Palestijnse journalist uit Gaza.

Toen vader Dahdouh zijn zoon te ruste legde merkte hij bescheiden op dat hij één van de velen rouwende Gazanen was. In een gesprek met Al Jazeera beloofde hij door te gaan om de wereld te laten zien wat er in Gaza gebeurt. ,,Het is een groot onrecht tegenover weerloze mensen.”

Wael Hamdan Ibrahim Al-Dahdouh werd in 1970 geboren in de oudste wijk van Gaza: Zeitoen. Hij kwam uit een welvarende Palestijnse boerenfamilie en groeide op in een groot gezin. Als middelbare scholier droomde hij ervan om dokter te worden, vertelde hij in een interview aan de Middle East Monitor, een media-uitgave gericht op kwesties in het Midden-Oosten.

Maar aan deze droom kwam een einde vanwege Dahdouhs betrokkenheid tijdens de Eerste Intifada (1987-1993), de Arabische aanduiding voor de opstand in de Palestijnse gebieden tegen de Israëlische bezetting waarbij veel slachtoffers vielen. In 1989 werd Dahdouh gearresteerd door Israëlische troepen en veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf.

,,Het veranderde me van een haastige, enthousiaste en eenvoudige jongen in een goed opgeleide man die zich bewust was van veel problemen in het leven. Dit onderscheidde mij van mijn vrienden van dezelfde leeftijd”, vertelde hij.

Nadat Dahdouh zijn gevangenisstraf had uitgezeten, probeerde hij zijn studie buiten de Gazastrook af te ronden. Het Israëlische leger verhinderde dit. Hierdoor veranderde hij van koers. Dahdouh: ,,Ik besloot journalistiek te gaan studeren, omdat er in die tijd geen medische faculteit in Gaza was.’’

In 1998 begon de Palestijnse journalist zijn carrière bij verschillende lokale Palestijnse nieuwskanalen. In 2004 trad Dahdouh in dienst bij Al Jazeera en sindsdien werkt hij als hoofd van het bureau in Gaza. Door zijn berichtgeving over de verschillende oorlogen in Gaza groeide zijn bekendheid. Met zijn vrouw Amna kreeg hij acht kinderen. Van die acht leven er nu nog vijf.

Op 25 oktober 2023 werd het verhaal van Dahdouh wereldnieuws. Hij deed live verslag toen hij het nieuws hoorde dat zijn vrouw samen met zijn zoon Mohamed (15), dochter Sham (7) en kleinzoon van 1,5 waren gedood bij een Israëlische luchtaanval op het vluchtelingenkamp Nuseirat, in het midden van Gaza. Acht andere familieleden lieten ook het leven.

Dezelfde avond stond Dahdouh met zijn gezicht voor de camera. Hij was in het Al-Aqsa-ziekenhuis om afscheid te nemen. Hij werd geïnterviewd door een collega, op dezelfde manier waarop hijzelf zoveel anderen eerder had geïnterviewd. Tijdens het gesprek verloor Dahdouh geleidelijk zijn stem toen hij vertelde wie hij had verloren. Hij brak in tranen uit toen hij de naam noemde van zijn 7-jarige dochter, zijn ‘oogappel’.

Volgens journalisten van Al Jazeera vond Dahdouh het heerlijk om vader te zijn. Hij was betrokken bij het onderwijs van zijn kinderen en haastte zich tussen de live-opnames door om boodschappen voor hen te doen. Toch ging zijn werk voor. ,,Ze zagen me nauwelijks. Misschien vervulde ik mijn plicht als vader niet, omdat ik dit heilige werk moest doen onder deze humanitaire missie”, zei hij in een interview met de Amerikaanse nieuwszender MSNBC. ,,Daar raakten ze aan gewend en daar hebben ze onder geleden”

Als de presentator vraagt hoe Dahdouh nog elke dag kan opstaan en verslag kan doen vanuit Gaza, antwoordt hij: ,,Door de genade van God, de hulp van God en de steun van God.” Hij zegt geen andere optie te hebben: ,,Thuis wachten tot de raketten landen? Ons werk stopzetten? Zeker niet.’’

Zodra Dahdouh zijn medische behandeling in Qatar heeft ondergaan, wil hij weer aan het werk. Palestijnen hebben hem de afgelopen tijd in hun hart gesloten. Hij wordt ‘Al-Jabal’ genoemd, Arabisch voor ‘de berg’, omdat hij rechtop blijft staan terwijl hem in de loop van de Gaza-oorlog een tragedie is overkomen.