“In Israël voel je nu vooral diep verdriet. Soms voel je wanhoop, depressie en woede,” zegt journalist Lior Veroslavski. Als Israëli en verslaggever bij Arutz 13, een van de grotere nieuwskanalen in Israël, weet zij het gevoel van de natie te beschrijven. Het verdriet richt zich vanzelfsprekend op het verlies van zes Israëlische levens, de woede richt zich steeds meer op de Israëlische premier Bibi Netanyahu.

Hij wordt door veel demonstranten verantwoordelijk gehouden voor het dwarsbomen van een overeenkomst met Hamas. Vorige week stemde het Israëlische kabinet voor het behoud van Israëlische troepen in de Gazastrook, een knelpunt waar Hamas niet mee akkoord gaat tijdens de onderhandelingen. Netanyahu wees zondag vervolgens naar Hamas. “Wie gijzelaars vermoordt, wil geen deal,” zei de premier in een toespraak.

Kantelpunt?

Mensen zijn volgens de Israëlische Michael, inwoner van Tel Aviv, behoorlijk ontdaan na de dood van de zes gegijzelden. “Er is echter ook enige hoop, aangezien gisteren een algemene staking werd aangekondigd en bijna een miljoen mensen de straat op gingen.”

Michael is, net als bijna twee derde van het land, voor een overeenkomst met de terreurbeweging Hamas. Ook hij neemt al maanden deel aan de protesten voor het einde van de oorlog en daarmee de terugkeer van de honderd gijzelaars die nog altijd in Gaza vastzitten – al is een derde van hen inmiddels al dood verklaard. “Ik denk absoluut dat de moord op de zes gijzelaars door Hamas een keerpunt of een soort wake-upcall was voor veel Israëliërs.”

Staking voorbij

Na tussenkomst van de minister van Financiën, de ultrarechtse Bezalel Smotrich, oordeelde het Israëlische arbeidsgerechtshof in Tel Aviv dat de algemene staking op maandag moest eindigen. De staking zou geen economische basis hebben en grotendeels politiek van aard zijn. De grootste vakbond Histadroet accepteerde de uitspraak.

Eerder op de dag lag de Israëlische luchthaven Ben Goerion bij Tel Aviv voor een paar uur plat. In de ochtend landden er nauwelijks vliegtuigen, reden er geen bussen en metro’s en ook de werknemers van de belangrijkste commerciële haven in Haifa legden het werk even stil. In de ziekenhuizen was een gedeeltelijke staking; voor noodgevallen waren ze bereikbaar en ook de belangrijke operaties konden doorgaan.

Praten en protesteren

Veel familieleden van de gijzelaars willen, koste wat het kost, een gijzelaarsdeal. Sommigen zetten hun eis kracht bij door te protesteren op straat in Tel Aviv of door het bezetten van snelwegen, anderen kiezen voor de diplomatieke weg. Een van hen is Jucha Engel, grootvader van de vrijgelaten gijzelaar Ofir Engel. Eenmaal ontvoerd kreeg de 18-jarige jongen versneld de Nederlandse identiteit vanwege de achtergrond van opa Jucha. Sindsdien strijden ze beiden voor de terugkeer van hun landgenoten.

Ook maandag zat Jucha weer in de Knesset, het Israëlische parlement, waar hij de politiek probeert te bewegen een overeenkomst te sluiten. ‘Ik probeer leden van de Knesset ervan te overtuigen opnieuw na te denken over verschillende beslissingen. Ik hoop op het beste,’ laat Jucha schriftelijk weten. Al bijna elf maanden tekent hij het aantal dagen – maandag was dag 332 – van hun gevangenschap op een sticker, die hij vervolgens op zijn T-shirt plakt.