Het Midden-Oosten zou het Midden-Oosten niet zijn als het bestand niet toch weer vertraging opliep op het afgesproken tijdstip. Hamas had zondagochtend ‘technische problemen’ bij het verstrekken van de lijst met namen van gijzelaars. Palestijnen die ’s ochtends vroeg hoopvol de straat op gingen, hoorden nog steeds Israëlische beschietingen.

Mahmoud vraagt een Palestijnse student naar zijn gevoel. ,,Het is onbeschrijfelijk. We zijn door veel ellende gegaan. Veel dromen zijn in duigen gevallen. Ik hoop dat Israël het bestand niet schendt. We moeten deze hoop vasthouden om een vrij Palestina te krijgen. Nu ga ik naar mijn familie. Ik wil weer gaan voetballen. Ik wil mijn mensen helpen met het opbouwen van hun huizen. Ik wil weer gaan studeren.” Een einde van een nachtmerrie, zo beschrijft een andere Palestijn die Al Jazeera spreekt.

Alom vreugde en opluchting in Gaza. Palestijnen in Deir al Balah gaan de straat op en dansen de dabke om het staakt-het-vuren te vieren. Deze Levantijns-Arabische volksdans wordt vaker uitgevoerd als er reden is voor feest. Andere Palestijnen gaan ook de straat en schieten met wapens en vuurwerk in de lucht, eveneens een veelgebruikte manier in het Midden-Oosten om blijdschap te tonen. Ook kan de vlag uit bij negentig Palestijnse gevangen die als Israëlisch wisselgeld fungeren.

Ook veel Israëliërs ontwaken met het bericht dat het bestand vertraging heeft opgelopen. Dezelfde ochtend kondigt de ultrarechtse partij van de minister van Nationale Veiligheid, Itamar Ben-Gvir, aan dat zij officieel de regering heeft verlaten. De bewindsman verwijst naar het ‘roekeloze’ akkoord met Hamas, een overeenkomst die deels op het conto komt van de Amerikaanse president Trump.

De grootste Israëlische nieuwszender (Arutz 12) richt al snel de aandacht op de aanstaande vrijlating van drie Israëlische vrouwen. In de loop van de ochtend wordt namelijk duidelijk welke gijzelaars die dag vrijkomen. De studiogasten spreken over hun levens, zoals dat van Romi Gonen, een jonge vrouw die tijdens het Supernova-muziekfestival werd gegijzeld. ,,Straks komt zij weer terug”, sluit presentator Almog Boker de uitzending af.

Op het zogenoemde Gijzelaarsplein in Tel Aviv worden inmiddels foto’s van Romi, Emily en Doron verspreid. Israëliërs kijken hoopvol naar een groot beeldscherm waar de publieke omroep zijn uitzending toont. Bij elk positief nieuwsbericht – ‘de gijzelaars zijn overgedragen aan het Rode Kruis’ – volgt een daverend applaus. De meeste bezoekers kunnen het niet droog houden. ‘Habaita’ (naar huis), klinkt dan uit een luide speaker op het podium. ,,Ik ben heel blij”, zegt Idor terwijl hij met de Israëlische vlag in de hand huiswaarts keert. ,,De komende weken gaan we als land door heel veel emoties heen.”

Bezoeker Avital houdt ook haar hart vast. ,,Ik kan me niet voorstellen hoe de families van de gijzelaars zich nu voelen. Hamas laat de gijzelaars maar een keer per week vrij, stapje voor stapje.” Ook Irit is ter plaatse. Zij is een vriendin van de Bibas-familie, een Israëlisch gezin dat wordt gegijzeld in Gaza. Zaterdag werd de ontvoerde baby van de familie, Kfir Bibas, 2 jaar oud.

,,Ik hoop dat hij zich goed voelt. Het is heel belangrijk dat we iedereen naar huis brengen. Het is zeker niet genoeg om alleen drie gijzelaars te redden. Wij staan hier voor Kfir Bibas. Maar we zullen de komende dagen moeten bidden dat iedereen heelhuids terugkomt. Maar we zijn optimistisch.”